Թորոնթոյի Մէջ Մոմավառութիւն՝ Յանուն Արդարութեան

Մոմավառութեան ձեռնարկէն պատկեր մը

«Թորոնթոհայ»,- Չորեքշաբթի, Նոյեմբեր 4–ին, ժամը 4–էն սկսեալ, Trinity Bellwoods Park-էն սկիզբ առաւ «Լռութեան Ձայները» խորագիրը կրող  զգօնութեան մոմավառութիւնը։ Օնթարիոյ Միացեալ Խորհուրդի կազմակերպութեամբ իրականացած մոմավառութիւնը ընթացք առաւ առաջնորդութեամբ՝ Թորոնթոյի Ս. Երրորդութիւն Հայց. Առաքելական եկեղեցւոյ հոգեւոր հովիւի օգնական Տ. Հայարի Քհնյ. Թանաշեանի եւ Միսիսակայի Ս. Վարդան Եկեղեցւոյ Հոգեւոր Հովիւ Տ. Միւռոն Քհնյ. Սարգիսեանի: Վերջինիս ձեռքին կար Հայոց բանակի պահապան սրբութիւն՝ Աշոտ Երկաթի  խաչին կրկնօրինակը, զոր տարիներ առաջ նուիրուած էր Միսիսոկայի Ս. Վարդան եկեղեցւոյ ՀՀ ԶՈՒ հոգեւոր առաջնորդ Վրթանես Եպիսկոպոս Աբրահամեանի կողմէ։ Քահանաներուն կը յաջորդէին դրօշակակիր երիտասրդներն ու հարիւրաւոր թորոնթոհայեր։

Մէկ ժամ տեւողութեամբ ընթացող երթի մասնակիցնեը քալեցին Queen Street-ի երկայնքով ու հասան City Hall, ուր նախապէս ժամանած երիտասարդները հարիւրաւոր սպիտակ եւ եռագոյնի գոյներով պատրաստուած մոմերը բաժնեցին ներկաներուն։

Արցախի պատերազմի անմեղ զոհերու յիշատակին մէկ վայրկեան լռութենէ ետք՝ արուեստագէտ Արմինիա Սարգիսեան երգեց Գանատայի, Հայաստանի եւ Արցախի քայլերգները, որմէ ետք Տէրունական Աղօթքը բարձրացաւ առ Աստուած։ Արցախի խաղաղութեան եւ բանակին յաղթանակին համար «Խաղաղութեան եւ Զօրակցութեան Աղօթք» աղօթեց Տ. Հայարի Թանաշեան, ապա Տ.Միւռոն Սարգիսեան ներկաները հրաւիրեց «Տէր Ողորմեա»ն աղօթելու, որպէսզի այդ աղօթքով խնդրենք Աստուծոյ ողորմութիւնը արար աշխարհին եւ ի մասնաւորի Արցախ Աշխարհին եւ՝ Աստուած երկնային արքայութեան արժանացնէ մեր զոհուած հերուս նահատակները։

Երտասարդուհի Աստղիկ Գրիգորեան, Արցախի հզօր մայրերուն ու հերոս զաւակներուն նուիրուած, իր բանաստեղծութիւնը ընթերցեց ոգեւորութեամբ եւ յուզեց բոլոր ներկաները, որոնց ափերուն մէջ կը պլպլար մոմի լոյսը։

Յուզիչ էր երկու երիտսարդներու բռնած խոշոր պաստառը, որուն վրայ նշուած էին մեր անմահ զոհերուն անունները, ծննդեան ու նահատակութեան թուականները։ Այդ պաստառը լուսաւորուած էր սպիտակ մեծ մոմերով, որոնք կը խորհրդանշէին արքայութեան յաւերժականութեան լոյսը։

Ձեռնարկի վերջաւորութեան գետինը նշուած խաչաձեւ նշանին վրայ կեցան ու խաչը մարմնաւորած նկարուեցան սեւեր հագած երիտասրդ- երտասարդուհիները։

Մոմերու լոյսերը այսօր լռութեան ձայնը տարածեցին  City Hall-ի շրջափակին մէջ՝ լսելի դարձնելու մեր ժողովուրդին արդարութեան ձայնը։

Աստղիկ Գրիգորեանի բանաստեղծութիւնը՝ նուիրուած Արցախի մայրերուն ու որդիներուն

We are Armenian mothers

Our wombs whisper to our offsprings about what it means to be Armenian

So when

We give birth to sons and daughters

We wrap them in our flag and know that they belong not only to their mothers

But to their motherland

Դու հայ ես,  բալես

See,

We hail from the soil so fertile

It turns apricot stones into blossom

Mountains so magnificent

They are a solid embrace we always run back to

But we raised a humble generation

A proud and peaceful myriad of protectors

See,

We recited love and poetry as a lullaby

“Grow strong my son

Let your arms span across the distance of our mountains

This land is yours now

But it is yours to protect

So you must know

That your people may need you at any moment

And though you would make a courageous soldier

I pray every day that you never have to be one “

…

The sun rises on Ararat another day

Another day

And now this

Are a nightmare and a déjà vu

we cannot seem to wake up from

We lost husbands and fathers in 94

Our sons are men now,

And are handed trauma as paternal inheritance

We do not gift our seeds to Armenia only to plant them back in the soil they came from

I beg my son not to go

Knowing full well

I taught him to be fearless

Passed on the gene of resilience

Survival and resistance be gushing through our bloodstream like the waters of our river Arax

Our identity woven like intricate carpet

Each one of us a thread of triumph,

Every city an ornament

The diaspora an integral part of the bigger picture

I see him don the uniform

Our tricolor on his arm

He – a vision of ancestral pride

But since then,

My jazzve colored eyes have closed

Only to converse with God

Only to ask for His protection

Only to see my son again

Only for his last words to me not to be a lie

Մամ ճան, մի՛ մտածի,

Վերադառնալու եմ,

Յաղթելու ենք։

Մամավառութեան ձեռնարկէն պատկերներ