Փերփերով պատրաստուած ճաշեր
Սոնիա Թաշճեան
Լայն կիրառում ունեցող այս բանջարը բազմաթիւ անուններ ունեցած է մեր լեզուին մէջ. այսպէս օրինակ` դանդուռ, դանդռնիկ, տանդռնիկ, փրփրեմ, փերփեր, փրփրերան, փառփառ, փարփին, արմառուկ, էրմարուկ, անմեռուկ, խոճկորուկ, կոճկորակ, նուկտաւ եւ այլն:
Ըստ ժողովրդական ստուգաբանութեանց՝ “փրփրեմ” բառն յառաջացած է “փրփրիլ” բայէն, փրփուրի նման արագ աճելու համար: Մշեցիները զայն կը մեկնաբանեն փառ = կտոր, կտոր – կտոր, փերթ – փերթ: Իւրայատուկ է այլ բացատրութիւն մը “տանդռնիկ”` տան դրան մօտ աճող: Իսկ անմեռուկ (եւ բարբառային տարբերակները` արմառուկ, էրմարուկ եւ այլն․․․) անուանումը տրուած է անոր օգտակար յատկանիշներուն համար: Հայր Ղեւոնդ Ալիշան կը յիշատակէ նաեւ “դանդռնակ” եւ “թանթռնիկ” ձեւերը, ներկայացնելով որպէս վայրի փրփրեմ:
Դեռեւս հին ժամանակներէն առ այսօր, Հայաստանի բոլոր շրջաններուն մէջ լայն տարածում ունի ե՛ւ որպէս ուտեստ, ե՛ւ որպէս դեղամիջոց: XV դարու նշանաւոր հայ բժշկապետ Ամիրտովլաթ Ամասիացին բազմաթիւ անգամներ կը յիշատակէ անոր բուժիչ յատկանիշներու մասին եւ կ՛առաջարկէ հիւանդութիւններու դեղատոմսեր:
Գրեթէ բոլոր շրջաններուն մէջ կը գործածեն հում թէ խաշած փրփրեմ, պարզապէս անուանումներն են տարբեր եւ ջնջին տարբերութիւններով մեծաւ մասամբ նոյն բաղադրիչներն են:
Արաբկիրի շրջանին մէջ ամրանը զայն կիսախաշ ընելով կը չորցնեն եւ կը պահեստաւորեն. յատկանշական է, որ քանի մը տարբեր տեսակի աղցաններ կը պատրաստեն ձմրանը. բայց ամենահետաքրքրականը, որ ամանորի սեղանին պարտադիր է ունենալ փրփրեմով եւ ընկոյզով աղցան, որպէս նոր տարուայ առաջին ուտեստ. այդ աղցանով կը դիմաւորեն տարին: Մածնաբրդոշին (ճաճիկ) մէջ թարմ փրփրեմ կը մանրեն, իսկ պահքային տարբերակը` քացախ – ձէթով կը պատրաստուի:
Մուսալերան խոհանոցին մէջ կայ կիսաջրիկ ճաշատեսակ մը` փրփրեմով մանճիկ. իսկ Խարբերդցիների փերփերապուրը ձաւարապուրի տարատեսակ է:
Մշոյ խոհանոցին մէջ եւս լայնօրէն կը կիրառուի որպէս ամառնային բանջար. անոնք փարփրթան կ՛անուանեն. Սասունցիներու փարփարով տապակը` փրփրեմով ձուածեղ է. իսկ փարփարի աղցանը` խաշած փրփրեմին կը խառնեն սոխ, սխտոր, համեմունք, ձէթ ու քացախ:
Մարաշ, Ուրֆա եւ Այնթապ քաղաքներու խոհանոցային մշակոյթին մէջ առկայ է ոսպով բրդուճը. այնթապցի մեծ մայրիկս ամրան ընթացքին այս ճաշին հետ կը պատրաստէր առատ փրփրեմով հիանալի աղցան մը:
Արարատեան դաշտավայրին մէջ, ուր առատ է փրփրեմը, կը պատրաստեն քանի մը տեսակ ճաշեր. խաշել ու ջրքամելէ յետոյ, վրան հաւկիթ կը տապկեն. յաճախ մածուն – սխտորով կը մատուցեն տապկուած փրփրեմը. ոմանք նաեւ հացի խմորին մէջ դնելով, կուտապի ձեւով կը թխեն: Շատ տարածուած է նաեւ փրփրեմով, յատկապէս կոշտ ձողուններով, թթուաշ պատրաստել. Պարսկահայքի խոհանոցին մէջ սովորութիւն է այս թուրշիին մէջ նաեւ քանի մը հատ թերհաս լոլիկ խառնել:
Փերփերի թթու. կիսախաշ փրփրեմին խառնել աղ, սխտոր, կծու պղպեղ, քացախ:
Փերփերի աղցան. Առատ փրփրեմին խառնել մանր կտրատած մէկական լոլիկ, պղպեղ, սոխ ու սխտոր. ըստ նախասիրութեան աւելցնել մանրուած ազատքեղ ու անանուխ. համեմել խառնելով՝ կարմիր եւ սեւ պղպեղ, անանուխ, աղտոր, ձէթ, քացախ կամ լիմոն:
Փերփերի աղցան՝ վարունգով. խաշած ու ջրքամած փրփրեմին խառնել վարունգ, քացախ, ձէթ, համեմունք:
Փերփեր` ընկոյզով. խաշած ու ջրքամած փրփրեմին խառնել ընկոյզ, քացախ, ձէթ, համեմունք:
Փերփերով մածնաբրդոշ. մանրել թարմ փրփրեմն ու վարունգը, խառնել քամած մածուն. ըստ նախասիրութեան վրան ցանել փոշի անանուխ: Ոմանք կանաչ սոխ ու սխտոր, նաեւ կանաչի կ՛աւելցնեն:
Փերփերի տապակայ. մանրել, խաշել եւ ջրքամել փրփրեմը, ապա տապկել սոխառածով ու մատուցել մածուն սխտորով: Մշոյ տարբերակին մէջ, խաշած ու ջրքամած փրփրեմին կը խառնեն մածուն – սխտոր, վրան սոխառած կամ հալած իւղ:
Փերփերով ձուածեղ. խաշած ու ջրքամած փրփրեմը տապկել սոխով (կամ առանց սոխի), աւելցնել զարնուած հաւկիթ եւ եփել. ոմանք նաեւ մածուն – սխտորով կը մատուցեն:
Փերփերապուր. խաշել ձաւարը (ծեծած), աւելցնել մանրած փրփրեմը, սոխառածն ու համեմունքը եւ շարունակել եփել:
Փրփրիմով մանճիկ. սոխառածի վրայ աւելցնել լոլիկի մածուկ, քիչ մը ջուր, համեմունք, ապա մանրած փրփրեմն ու սխտոր:
Փերփերով կուտապ. մանրել թարմ փրփրեմը, կանաչ սոխ ու սխտոր, խառնել նախասիրած համեմունքը, աղ եւ ձէթ, լեցնել հացի խմորին վրայ, ծածկել այլ շերտով մը, տափակցնել եւ թխել: