Ազգ, Բանակ Միասնական Են Այսօր


Սալբի Սաղտըճեան

Սեպ­տեմ­բեր 27-ի ա­ռա­ւօ­տեան, երբ լուր տա­րա­ծո­ւե­ցաւ, որ թշնա­մին լայ­նա­ծա­ւալ յար­ձակ­ման ան­ցած է Ար­ցա­խի սահ­մա­նի ողջ եր­կայն­քով Հա­յաս­տա­նի եւ Ար­ցա­խի մէջ, յայ­տա­րա­րո­ւե­ցաւ զի­նո­ւո­րա­կան դրու­թիւն եւ զօ­րա­կոչ:

«Ամ­բողջ Հա­յաս­տա­նի տա­րած­քին հեր­թեր են` յայ­տա­րա­րո­ւած զօ­րա­կո­չին մաս­նակ­ցող­նե­րուն թի­ւը շատ-շատ է», նոյն օ­րը յայտ­նեց Պաշտ­պա­նու­թեան Նա­խա­րա­րու­թեան խօս­նակ Շու­շան Ստե­փա­նեան:

Պա­հես­տա­զօ­րա­յին­նե­րը, կա­մա­ւոր­նե­րը բարձր տրա­մադ­րու­թեամբ, յե­ղա­փո­խա­կան եր­գե­րով կը մեկ­նին ճա­կատ:

«Զօ­րա­կո­չի մա­սին յայ­տա­րա­րու­թիւ­նը կար­դա­ցի եւ իս­կոյն ե­կայ», կ­՛ը­սէ կա­մա­ւոր­նե­րէն մէ­կը, որ հա­զա­րա­ւոր այլ կա­մա­ւոր­նե­րու հետ կը պատ­րաս­տո­ւի սահ­ման մեկ­նե­լու:

Մի­ջին տա­րի­քի կա­մա­ւոր մը կը նշէ․ «Մեր ազ­գը, մեր պա­տի­ւը, մեր գէ­նը (ծինը) պա­հե­լու հա­մար ենք գնում», «Գնում եմ հայ ազ­գին գո­յու­թեան, մեր թոռ­նե­րի հա­մար», կը նշէ մէկ ու­րի­շը: Մեկ­նող­նե­րը կը վստա­հեց­նեն, որ բո­լո­րով յաղ­թա­նա­կած պի­տի վե­րա­դառ­նան, իսկ ա­ռաջ­նա­գի­ծի վրայ կռո­ւող զի­նո­ւոր­նե­րը կը հաս­տա­տեն, որ պի­տի չնա­հան­ջեն եւ մին­չեւ վերջ պատ­րաստ են պայ­քա­րե­լու:

Ճակատ մեկնող կամաւորները՝ Երեւանի մէջ

Կա­մա­ւոր­նե­րը կը մեկ­նին ճա­կատ, կամ ար­ձա­նագ­րո­ւե­լով կը սպա­սեն ի­րենց հեր­թին, միւս կող­մէ կը հաս­նին նա­հա­տակ­նե­րու լու­րեր, ա­նուն­ներ…: Թշնա­մին հսկայ զի­նո­ւո­րա­կան մի­ջոց­ներ կը գոր­ծադ­րէ՝ օգ­տա­գոր­ծե­լով նաեւ վարձ­կան ա­հա­բե­կիչ­ներ: Շատ դա­ժան եւ շատ բուռն է պատերազմը, որ կը խլէ բազ­մա­թիւ զո­հեր ու նա­հա­տակ­ներ: Ե­ռաբ­լու­րի բար­ձուն­քին ա­զա­տա­մար­տիկ­նե­րու կող­քին կ՛աւելնան մե­րօ­րեայ հե­րոս նա­հա­տակ­նե­րու շիրիմները:

Իսկ թի­կուն­քին ժո­ղո­վուր­դը` մե­ծով-փոք­րով, աշ­խա­տան­քի լծո­ւած է` իր կա­րո­ղու­թիւն­նե­րով հայ­րե­նի­քի պաշտ­պա­նու­թեան եւ սահ­մա­նին կանգ­նած զի­նո­ւո­րին թի­կուն­քը ա­մուր պա­հե­լու հա­մար:

Կա­մա­ւոր­ները Արցախ ուղարկուելիք օգնութիւնները կը կարգաւորեն

Ար­դէն տա­սը օ­րէ ի վեր, Հա­յաս­տա­նի Հան­րա­պե­տու­թեան ամ­բողջ տա­րած­քին` քա­ղաք­նե­րու այ­գի­նե­րու, փո­ղոց­նե­րու, հաս­տա­տու­թիւն­նե­րու, հան­րա­խա­նութ­նե­րու առ­ջեւ ու­սա­նող­ներ, կազ­մա­կեր­պու­թիւն­ներ, ան­հատ կա­մա­ւոր­ներ, ա­րո­ւես­տա­գէտ­ներ օգ­նու­թիւն կը հա­ւա­քեն Ար­ցախ ու­ղար­կե­լու հա­մար: Կը հա­ւա­քո­ւին ա­ռա­ջին անհ­րա­ժեշ­տու­թեան պա­րա­գա­ներ․ սնունդ, ջուր, հա­գուստ, ծխա­խոտ, մաք­րու­թեան պա­րա­գա­ներ, դե­ղո­րայք եւ ա­մէն ինչ, որ կրնայ օգ­տա­կար ըլ­լալ: Խա­նութ­նե­րու եւ մեծ հան­րա­խա­նութ­նե­րու առ­ջեւ տե­ղադ­րո­ւած են տու­փեր, ո­րոնց վրայ գրո­ւած է` «Զի­նո­ւո­րին հա­մա­ր»՚, կամ` «Զի­նո­ւո­րին օգ­նու­թիւ­ն», ուր խա­նու­թէն դուրս ե­կո­ղը ան­պայ­ման զի­նո­ւո­րին բա­ժինն ալ կը դնէ:

Թա­ղե­րու մէջ ե­րի­տա­սարդ­ներ ինք­նա­շար­ժի ա­նիւ­ներ կը հա­ւա­քեն, որ­պէս­զի ու­ղար­կեն դիր­քեր. 10-12 տա­րե­կան տղաք ա­նիւ­նե­րը գլո­րե­լով կը բե­րեն նա­խան­շո­ւած վայ­րեր: «Մենք մեր աղ­բեր­նե­րին ենք օգ­նում, որ բա­նա­կին ու­ղար­կեն­ք», կ­՛ը­սէ 10-ա­մեայ ա­պա­գայ զի­նո­ւո­րը եւ ցոյց կու տայ ի­րենց աշ­խա­տան­քին ան­դիւն­քը` հե­ռուն դի­զո­ւած հա­րիւ­րի հաս­նող ա­նիւ­նե­րուն կոյ­տը:

Ա­րիւ­նա­բա­նա­կան հի­ւան­դա­նո­ցին դի­մաց ա­րիւն յանձ­նող­նե­րու մեծ հեր­թեր կան: Հեր­թի կանգ­նած ե­րի­տա­սարդ տղայ մը կը նշէ, որ ըն­կեր­նե­րով ե­կած են ա­րիւն տա­լու, իսկ յե­տոյ պի­տի ներ­կա­յա­նան զի­նո­ւո­րա­կան կեդ­րոն` կա­մա­ւո­րագ­րո­ւե­լու: Ան կ՛ըսէ, որ իւ­րա­քան­չիւ­րը իր բո­լոր կա­րե­լիու­թիւն­նե­րով պէտք է օգ­նէ, աշ­խա­տի հոն, ուր պէտք է` յա­նուն մեր յաղ­թա­նա­կին:

Շա­տեր ի­րենց տու­նե­րուն մէջ կը հիւ­րըն­կա­լեն Ար­ցա­խէն ե­կած ե­րե­խա­ներն ու ա­նոնց ըն­տա­նիք­նե­րը: Հիւ­րա­նոց­ներ անվ­ճար ա­պաս­տան կու տան ռում­բե­րէն փա­խած ըն­տա­նիք­նե­րու: Մար­դիկ հա­գուստ, կօ­շիկ, սնունդ կը հայ­թայ­թեն ա­նոնց: Ար­ցա­խէն Հա­յաս­տան ա­պաս­տա­նած ա­շա­կեր­նե­րը մաս­նա­ւոր դպրոց­նե­րու մէջ անվ­ճար կ­՛ըն­դու­նո­ւին, կազ­մա­կեր­պու­թիւն­ներ, բժշկա­կա­կան հաս­տա­տու­թիւն­ներ անվ­ճար ծա­ռա­յու­թիւն կը տրա­մադ­րեն: Բջի­ջա­յին կա­պի ըն­կե­րու­թիւն­նե­րը ար­ցախ­ցի­նե­րուն մէկ ամ­սո­ւայ անվ­ճար գիծ կը տրա­մադ­րեն, իսկ Ար­ցախ զան­գե­լը նոյն­պէս անվ­ճար է:

Պա­յու­սակ ար­տադ­րող ըն­կե­րու­թիւ­նը իր հում­քով օր ու գի­շեր ջրա­կա­յուն քնա­պար­կեր կը կա­րէ բա­նա­կի զի­նո­ւոր­նե­րուն հա­մար, ու­րիշ մը` զի­նո­ւո­րա­կան հա­գուստ, կամ անձ­րե­ւա­նոց, իսկ տա­տիկ­ներ գուլ­պայ կը հիւ­սեն, որ­պէս­զի մեր զի­նո­ւոր­նե­րուն ոտ­քը յան­կարծ չմսի:

Հայ Ազ­գը զօ­րա­շար­ժի են­թար­կո­ւած է, ար­տերկ­րէն օ­դա­նա­ւե­րով օգ­նու­թիւն կու գայ, կու գան նաեւ կա­մա­ւոր­ներ` մար­տի դաշտ եր­թա­լու:

«Հա­յաս­տան» հա­մա­հայ­կա­կան հիմ­նադ­րա­մին մի­ջո­ցով սփիւռ­քի հա­յու­թիւ­նը իր դրա­մա­կան նո­ւի­րա­տո­ւու­թիւն­նե­րով նե­ցուկ կը կանգ­նի ար­ցա­խա­հա­յու­թեան եւ Հա­յոց քա­ջա­րի բա­նա­կին: Աշ­խար­հի տար­բեր ծայ­րե­րու մէջ Սփիւռ­քի հա­յու­թիւ­նը նոյն­պէս ոտ­քի կանգ­նած է, Ազր­պէյ­ճա­նի եւ Թուր­քիոյ յար­ձա­կու­մին դէմ ցոյ­ցեր եւ դա­տա­պար­տող կո­չեր կ­՛ը­նէ` իր բո­ղո­քի ձայ­նը լսե­լի դարձ­նե­լու մի­ջազ­գա­յին հան­րու­թեան:

«Թշնա­մին պէտք է հասկ­նայ, որ Ար­ցա­խի թի­կուն­քին կանգ­նած է հա­մայն հա­յու­թիւ­նը», ը­սաւ ՀՀ ­վար­չա­պետ Նի­կոլ Փա­շի­նեան իր ու­ղեր­ձին մէջ:

Քա­ղա­քա­կան դաշ­տին մէջ նոյն­պէս միաս­նու­թիւն կը տի­րէ, Ար­ցա­խի եւ Հա­յաս­տա­նի նախ­կին նա­խա­գահ Ռո­պերթ Քո­չա­րեան, ՀՀ ­նախ­կին նա­խա­գահ Սարգ­սեան հայ ժո­ղո­վուր­դին հա­մե­րաշ­խու­թեան եւ միաս­նու­թեան կոչ ը­րին եւ մեկ­նե­ցան Ար­ցախ` նշե­լով, որ հի­մա բո­լո­րիս սրբա­զան պարտքն է պաշտ­պա­նել հայ­րե­նի­քը:

Իսկ ՀՀ ­նա­խա­գահ Ար­մէն Սարգ­սեան վե­րա­հաս­տա­տեց, որ հա­մախմ­բու­մը հայ ժո­ղո­վուր­դի յաղ­թա­նակ­նե­րու ան­վե­րա­պահ գրա­ւա­կանն է:

Հա­յաս­տա­նի եւ Ար­ցա­խի 14 կու­սակ­ցու­թիւն­ներ հա­մա­տեղ յայ­տա­րա­րու­թեամբ նշե­ցին, որ ողջ նե­րու­ժով կը սա­տա­րեն Հա­յոց բա­նա­կին եւ կ­՛ա­ջակ­ցին Հա­յաս­տա­նի եւ Ար­ցա­խի Հան­րա­պե­տու­թիւն­նե­րուն:  «Մենք պի­տի գոր­ծադ­րենք հնա­րա­ւոր եւ անհ­նա­րին ա­մէն ջանք մեր հայ­րե­նի­քի սահ­ման­նե­րը ա­նա­ռիկ պա­հե­լու, մեր ա­զա­տու­թիւնն ու ան­կա­խու­թիւ­նը պաշտ­պա­նե­լու հա­մար», հաս­տա­տե­ցին ա­նոնք:

Ար­ցա­խի նա­խա­գահ Ա­րա­յիկ Յա­րու­թիւ­նեան նշեց․» «Այն միաս­նու­թիւնն ու հա­ւա­քա­կան կամ­քը, որ կը դրսե­ւո­րեն մեր հայ­րե­նա­կից­նե­րը, ան­կա­սե­լի կը դարձ­նեն մեր յաղ­թա­նա­կի ըն­թաց­քը: Այ­սօր, ա­ւե­լի քան եր­բե­ւէ, հզօր ենք մեր լեռ­նե­րուն պէս, իսկ թշնա­մին ա­մե­նու­րէք կը տա­պա­լի մեր ոտ­քե­րուն տակ: Յաղ­թա­նա­կը մերն է»:

Թշնա­մին այ­սօր կը վտան­գէ մեր գո­յու­թիւ­նը, կ­՛ու­զէ խլել մեր հայ­րե­նի հո­ղին վրայ ապ­րե­լու ի­րա­ւուն­քը, բայց  մեր միասնութեամբ, մեր քա­ջա­րի ու մարտ­չող բա­նա­կին շնորհիւ՝ ՊԻ­ՏԻ ՅԱՂ­ԹԵՆՔ:

10 Հոկտեմբեր 2020, ُԵրեւան