ՄԱԿի մանկական հիմնադրամի (ԵՈՒՆԻՍԵՖի) հայաստանեան գրասենեակը եւ ՀՀ Ազգային վիճակագրական ծառայութիւնը հրապարակած են Հայաստանի մէջ առաջին ամբողջական ազգային վերլուծութիւնը մանկական բազմաչափ աղքատութեան վերաբերեալ: Իր տեսակին մէջ այս հետազօտութիւնը առաջինն է մեր տարածաշրջանին մէջ եւ հիմնուած է ազգային բազմակի եւ համընկնող խոցելիութեան վերլուծութեան մեթոտաբանութեան վրայ, որ մշակուած է ԵՈՒՆԻՍԵՖի Ինոչենտի հետազօտութիւններու գրասենեակին կողմէ (Ֆլորենսիա): Զեկոյցը մանկական աղքատութեան վերաբերեալ ամբողջական պատկեր մը կու տայ ազգային պարունակին մէջ՝ ներառելով թէ՛ բազմաչափ, թէ՛ դրամական աղքատութիւնը, ինչպէս նաեւ՝ տուեալներու տրամադրում չափումներու համընկման աստիճանի վերաբերեալ:
«Մանկական աղքատութիւնը աւելին է, քան պարզապէս դրամական կարիքը. անիկա բազմաչափ է: Երեխաներուն համար աղքատ ըլլալ կրնայ նշանակել զրկուած ըլլալ կեանքի համար վճռորոշ պայմաններէ, ինչպիսիք են սնուցումը, կրթութիւնը, ժամանցն ու կացարանային պայմանները: Այս զրկանքները աւելին են, քան պարզապէս դրամական կարիքները, որոնք կ՛ազդեն երեխայի ոչ միայն ներկայ կեանքին, այլեւ՝ յետագային իրենց ամբողջական ներուժը զարգացնելու կարողութեան վրայ», նշած է Հայաստանի մէջ ԵՈՒՆԻՍԵՖի ներկայացուցիչ Տանիա Ռատոչայը:
Վերլուծութիւնը կը չափէ կարիքաւորութիւնը շարք մը չափումներով, որոնք ընտրուած են շահագրգիռ կողմերու հետ խորհրդատուական լայնածաւալ գործընթացի արդիւնքով՝ խարսխուելով նաեւ Երեխայի իրաւունքներու մասին համաձայնագիրին: Անոնք են՝ սնուցումը, վաղ մանկական կրթութիւնն ու խնամքը, կրթութիւնը, ժամանցը, ընկերային փոխյարաբերութիւնները, հագուստի առկայութիւնը, տեղեկատուութիւնը, թաղային եւ տնային պայմանները: Զեկոյցի մեթոդաբանութեան հիմնական առանձնայատկութիւններէն մէկը կենսափուլային մօտեցումն է. տարբեր տարիքի երեխաներ ունին տարբեր կարիքներ: Ուստի վերլուծութեան հիմքին մէջ կան երեք հիմնական՝ 0-5, 6-14 եւ 15-17 տարիքային խումբեր:
Գիւղաբնակ երեխաներուն 82 տոկոսը խոցելի է, մինչդեռ քաղաքաբնակներու միայն 53 տոկոսը խոցելի է: Գիւղ-քաղաք այս կտրուկ տարբերութիւններու հիմքին մէջ կայ թաղային պայմանները (87 տոկոս) եւ տեղեկատուութեան հասանելիութեան սահմանափակ ըլլալը (57 տոկոս), մինչդեռ ասիկա ճշմարիտ է քաղաքաբնակ երեխաներուն միայն 1/3ի պարագային: Ի դէպ, զրկանքներու բաշխման կամ աղքատութեան յստակ չափումներու առումով չկան նշանակալից սեռային տարբերութիւններ:
Երբ բազմաչափ աղքատութիւնը կը համադրուի դրամական աղքատութեան հետ, իւրաքանչիւր 3 երեխայէն 1ը թէ՛ աղքատ է, թէ՛ խոցելի: Երեխաներուն 28 տոկոսը խոցելի է 2 եւ աւելի շեմերու վրայ եւ աղքատ է: Այս երեխաները հասարակութեան ամենախոցելի հատուածն են, եւ անոնց պէտք է առաջնահերթութիւն տրուի ընկերային քաղաքականութեան տեսանկիւնէ: Երեխաներուն 36 տոկոսը կարիքաւոր է, բայց ոչ աղքատ: Այս երեխաներուն անհրաժեշտ է անմիջական միջամտութիւն՝ խոցելիութիւնը վերացնելու համար, քանի որ անոնք կրնան դուրս մնալ այն քաղաքականութիւններէն, որոնք ուղղուած են միայն նիւթական աղքատութեան յաղթահարման:
Վերլուծութիւնը կարեւոր տուեալներ կը հաղորդէ ոչ միայն ընկերային քաղաքականութեան մշակման համար՝ երաշխաւորելու, որպէսզի երեխաները պաշտպանուած ըլլան վտանգներ, այլեւ՝ ընդլայնելու այն ծառայութիւններու հասանելիութիւնը, որոնց կարիքը երեխաները ունին: Անկախ օգտագործուող մեթոդաբանութենէն, վիճակագրութիւնը մեզի կը յուշէ, որ երեխաները աւելի քան որեւէ տարիքային խումբ, ենթակայ են աղքատութեան վտանգին: Մանկական աղքատութիւնը վերացնելը մարտահրաւէր է շատ երկիրներու համար եւ առանցքային խնդիրներէն է:
