(Հ.Անկախութեան 25ամեակի առիթով)
Մարգար Շարապխանեան
Ինչ կտրիճներ հերոսացան,
որ դուն տոկուն միշտ մնաս,
չզգաս նկուն օտարին մօտ,
չըլլաս գերի անպաշտպան:
Բանաստեղծի բարդ թռիչքներով
ես չեմ գրեր տողերս:
Եթերային սին բառերով
ես չեմ յայտներ մտքերս:
Հայրենիքս ինծի դարձաւ
առաջնորդը իմ կեանքին,
անոր բոլոր մասերը վեհ
պարուրեցին իմ հոգին:
Անիրական հարցերով փուճ
չեմ զբաղիր ես երբեք:
Ուղիղ խօսքը կը սիրեմ ես
ու չեմ քալեր կորաբեկ:
Կը սիրեմ ես մարդը պարզուկ,
կ՛ըլլամ անոր մտերիմ,
մաքուր սրտով գիւղացիին
կ՛երկարեմ ձեռքերը իմ:
Ճշմարտութեան միշտ մօտ կ՛ըլլամ
ու ես կ՛ապրիմ իրեն հետ,
կեղծին ընդմիշտ թունդ ես կ՛ատեմ,
բարւոյն կ՛ըլլամ հակամէտ:
Հայրենիքիս սէրը տարբեր,
տարբեր սէր է ինձ համար,
որուն կառչած մեծ եռանդով
հզօր կը զգամ ես հիմա:
Ուրախ սրտով առողջ կ՛ապրիմ
մեր հայրենի հողին վրայ,
ու փառք կու տամ հայրենիքիս,
ուրիշ հրճուանք ալ չկայ:
Բաղձանքս է, որ հայ մարդիկ
հպարտ զգան մեր երկրով
ու օր մըն ալ ազատ կանքով
հայրենիք գան անվրդով:
Ուշի գ.